اضطراب اجتماعی یا هراس اجتماعی

اختلال اضطراب اجتماعی، که گاهی هراس اجتماعی هم نامیده می شود، ترس طولانی مدت و فلج کننده در موقعیت های اجتماعی است. اضطراب اجتماعی عارضه ای است که معمولا در سنین نوجوانی خود را نشان می دهد. این یک وضعیت جدی و نگران کننده است که تاثیرات گسترده ای در زندگی شما خواهد داشت.

در بعضی افراد، با بالاتر رفتن سن، این مشکل کم رنگ تر می شود؛ اما در بسیاری از افراد، بدون درخواست برای کمک حرفه ای، نشانه های آن می تواند در طولانی مدت ماندگار باشند. جستجو برای درمان بسیار مهم است. اگر نشانه هایی که در ادامه نام برده می شود را دارید، به شما اطمینان خواهیم داد که روش های موثری برای درمان وجود دارد که  می توانید از آن ها بهره مند شوید.

نشانه های اضطراب اجتماعی

اضطراب اجتماعی با خجالتی بودن تفاوت دارد. اضطراب اجتماعی ترسی است که خیال رفتن ندارد و تاثیراتش به طور هر روزه در زندگی شما، اعتماد به نفس، روابط، شغل، مدرسه و … قابل مشاهده است. بسیاری از افراد ممکن است در موقعیت های اجتماعی احساس اضطراب داشته باشند، اما اضطراب اجتماعی فقط به موقعیت محدود نیست، بلکه قبل، حین و حتی بعد از آن موقعیت هم این اضطراب حضور دارد و عملکرد سیستم رفتاری شما را مختل می کند.

اگر نشانه های زیر را تجربه می کنید، احتمالا با این اضطراب روبه رو هستید:

• نگرانی در مورد فعالیت های روزمره، مثل دیدار با غریبه ها، شروع یک مکالمه، صحبت پای تلفن، خرید کردن، کار کردن و…
• نگرانی زیاد یا اجتناب از فعالیت های اجتماعی، مثل مکالمه های گروهی و صحبت کردن در جمع، غذا خوردن در جمع و فعالیت های دیگر.
• خجالت کشیدن همیشگی از اتفاق افتادن چیزهای طبیعی و عادی، مثل عرق کردن، سرخ شدن و …
• معذب بودن برای انجام هر کاری جلوی دیگران و احساس مداوم قضاوت شدن و مورد نقد قرار گرفتن
• جلوگیری از تماس چشمی با دیگران و عزت نفس پایین
• حمله وحشت زدگی، به خصوص در زمان هایی که اضطراب از حد معمول فراتر برود. مدت این حملات معمولا چند دقیقه می باشد.

بسیاری از افرادی که اضطراب اجتماعی دارند، همزمان، ممکن است با مشکلات دیگری مثل افسردگی، اضطراب فراگیر یا اختلال حمله وحشت زدگی مواجه باشند.

چه زمانی برای اضطرابم کمک بگیرم؟

این فکر بسیار خوبی است که برای درمان اضطرابتان به درمانگر مراجعه کنید، به خصوص زمانی که کارکرد شما به واسطه این اضطراب مختل شده باشد. این یک مشکل عادی است و درمان های بسیاری برای آن وجود دارد هرچند که درخواست برای کمک شاید دشوار باشد، اما یک متخصص به خوبی می داند که ترس های شما چیست و بهترین و آسان ترین نوع درمان را، بسته به شدت مشکل شما، انتخاب خواهد کرد. او از شما در مورد احساس، رفتار و نشانه هایی می پرسد که به تشخیص گذاری و انتخاب درمان مناسب برای شما کمک بزرگی خواهد کرد.

راهکارهایی برای غلبه بر اضطراب اجتماعی:

مجموعه تکنیک های آرام سازی و کنترل اضطراب، که به اصطلاح تکنیک های خود یاری نامیده می شوند، می تواند قبل از شروع هر درمانی، در کاهش  دادن علامت های اضطراب موثر باشند.

• تا می توانید سعی کنید ریشه اضطراب خود را درک کنید. می توانید از نوشتن آن چیزهایی شروع کنید که زمان اضطراب در ذهن شما می گذرد؛ و واکنش خاصی که در هر موقعیت در رفتار شما نمایان می شود. بعدا با این روش دفترچه خاطرات مفصلی خواهید داشت.
• تکنیک های آرام سازی (ریلکسیشن) را امتحان کنید. مثل تکنیک های تنفس برای مهار اضطراب
• یک موقعیت بحرانی و بزرگ را به موقعیت ها و قسمت های کوچک تر بشکنید، با این روش راحت تر می توانید تکنیک های ریلکسیشن را پیاده سازی کنید. یعنی با هر قسمت از یک مشکل بزرگ، به طور مجزا روبرو شوید.
• به جای تمرکز بر قضاوت دیگران، بر محتوای کلام آن ها تمرکز کنید.

درمان های اضطراب اجتماعی

• درمان شناختی رفتاری (CBT) به کمک درمانگر: این درمان به شما کمک می کند الگوی افکار منفی و رفتارها را شناسایی کرده و آن ها را تغییر دهید. این نوع درمان می تواند بین شما و درمانگرتان، به صورت گروهی یا با والدین و مراقبین شما انجام بگیرد.
• خودیاری: شامل کار کردن از طریق کتاب کار مبتنی بر CBT یا دوره آنلاین با پشتیبانی منظم از طرف درمانگر است.
• دارو های ضد افسردگی: معمولاً نوعی دارو به نام مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI)، مانند اسکیتالوپرام یا سرترالین. این دارو ها معمولاً برای درمان افراد زیر 15 سال استفاده نمی شوند. توجه داشته باشید که داروها باید در کنار روان درمانی استفاده شوند. به اثر داروها بدون تلاش برای تغییر الگوهای درون روانی، نمی توان تکیه کرد.

CBT عموماً بهترین درمان تلقی می شود، اما اگر موثر نباشد یا مایل نباشید آن را امتحان کنید، ممکن است سایر درمان ها به شما کمک کنند. اثر بخشی درمان CBT تایید شده است اما ممکن است به هر دلیلی با سبک زندگی و باورهای شما در یک راستا نباشد. بنابراین، تحقیق در مورد درمان های موجود و انتخاب بهترین گزینه، بهترین راه حل است.

اضطراب اجتماعی در کودکان

اضطراب اجتماعی می تواند کودکان را نیز تحت تأثیر قرار دهد. علائم اضطراب اجتماعی در کودک عبارتند از:

• گریه یا ناراحتی، بیشتر از حد معمول
• عصبانی شدن زیاد
• اجتناب از تعامل با سایر کودکان و بزرگسالان
• ترس از رفتن به مدرسه یا شرکت در فعالیتهای کلاسی، اجراهای مدرسه و رویدادهای اجتماعی
• عدم درخواست کمک در مدرسه
• وابسته بودن شدید به والدین یا سرپرست خود

اگر نگران فرزند خود هستید با پزشک متخصص صحبت کنید. آن ها از شما در مورد رفتار فرزندتان سوال می کنند و در مورد احساساتش با او صحبت می کنند. درمان های اضطراب اجتماعی در کودکان مشابه نوجوانان و بزرگسالان است، اگرچه معمولاً از داروها استفاده نمی شود. درمان کودکان متناسب با سن آن ها انجام می شود و اغلب نیازمند به کمک شما می باشد.

ممکن است مطالب آموزشی و خودیاری برای استفاده بین جلسات به شما داده شود. از این طریق می توانید در منزل و زمان هایی که با کودک خود تنها هستید، از این راهکارها استفاده کنید. همچنین، درمان به صورت گروه های کوچک نیز از انواع دیگر این درمان ها محسوب می شود.