این اصل را بپذیرید که زندگی شما و هیچ فرد دیگری بینقص نیست. درطولزندگی، همواره مشکلات به سمت شما پرتاب میشود و برخی از آنها به شما اصابت میکند. مشکلات همیشه بخشی از زندگی ما هستند، باید بپذیریم قرارنیست زندگی سهل یا لطیف باشد.
اگر میتوانید برای حل کردن و از پیش رو برداشتن مشکلات کاری کنید، بیدرنگ با تمرکز ذهنی و مدیریت انرژیجسمی و روانی خود، گامی در جهت رفع مشکلات بردارید و اگر لاینحل است آن را بپذیرید و با آن کنار بیایید. ترحم و سرزنشگری در مقابل مشکلات، خورههای ذهنی هستند که اول روان ما و بعد جسم ما را از بین میبرند. شکایتکردن از خود، دیگران و زندگی وقت تلفکردن است و از دو جهت غیرمفید است:
اول اینکه با این روش، عملاً هیچ کاری برای غلبه بر حال ناخوشتان انجام نمیدهید و دوم اینکه با این روش، استیصال ناشی از این رفتار مخرب را هم به ناخوشی اولیهتان اضافه میکنید.
بهاین جملات فکر کنید: «هر وقت فکرکردید که یک وضعیت یا یک فرد در حال نابودکردن زندگی شماست، درواقع عامل نابودی خودتان هستید.
شمایید كه در حال نابودکردن زندگیتان هستید. خودقربانیپنداری یک روش فوقالعاده برای نابودکردن زندگیتان است…!