نويسنده:باران مرادى
نويسنده:
تقريبا تمامى روان‌شناسان در ارتباط با تاثيرسال‌هاى ابتدايى زندگى فرد بر دوره‌هاى بعدى كودك، اتفاق نظر دارند. وجود مشكل يا اختلال در سال‌هاى اوليه زندگى كودك، زمينه را براى ناسازگارى در دوره‌هاى بعدى زندگى محيا مى‌سازد. از اين رو شناخت و در ادامه درمان اين اختلال‌ها در اوان كودكى اهميت بسزايى خواهد داشت. يك مشكل ساده نيز مى‌تواند شرايط را براى ديگر مشكلات بوجود آورد. امروزه اختلالات رفتارى به طور چشمگيرى در جامعه مشاهده مى‌شود. اختلالات رفتارى خود منجر به بروز مشكلاتى چون: نارضايتى فردى، تضاد‌هاى اجتماعى، انواع شكست‌ها و ناشادى مى‌شود.
ساليان سال است كه كودكان با اختلالات نقص توجه، بيش فعالى اختلالات تكلم، طيف‌هاى عقب ماندگى و… نياز به درمان دارند و هنردرمانى در قالب بازى به عنوان درمان مكمل و حتى در برخى از كژكارى‌ها و كسب مهارتها يك درمان كامل محسوب خواهد شد. كودك به مانند بزرگسالان نيازمند برقرارى ارتباط است اما از آنجا كه تسلط كافى بر زبان گفتارى خود ندارد. از اين رو هنردرمانى به صورت غيرمستقيم، ويژگى‌هاى شخصيتى و تمايلات درونى، ناكامى‌ها، استرس‌ها و تروماهاى خود را آشكار مى‌كند. هنر درمانى در كودكان بازى و فعاليتى است طبيعى، لذت بخش، پر رمز و راز و شگفت انگيز كه كودك توسط آن به بيان احساسات، برقرارى ارتباط، خودشكوفايى و آشكار كردن آرزوها مى‌پردازد و از طريق آن كودك به برقرارى ارتباط طبيعى پرداخته و به طور عينى با دنيا كنار خواهد آمد.
تلاش كودكان در به تصوير كشيدن اشكال و محل قرار گيرى آن‌ها در كاغذ نقاشى، نوع فشارى كه كودك توسط مداد يا پاستل بر كاغذ اعمال مى‌كند، انتخاب رنگ و نوع رنگ آميزى در نقاشى، نوع فشار يا ضربه‌اى كه كودك در گِل‌درمانى بر ساخته خود اعمال مى‌كند، چگونگى نقشى كه فرد در تئاتر درمانى اجرا مى كند، نوع تكلم و استرس حاصل از آن، محل قرار گيرى فرد در رويارويى و اجراى نقش، انتخاب أنواع آلات موسيقى، چگونگى نواختن آن، چگونگى برخورد كودك با اثر هنرى‌اش و…. همه و همه در تلطيف آلام و اختلالات كودكان موثراند.
از طرفى هنردرمانى مى‌تواند در شكل‌گيرى خلاقيت ، ابتكار، تمركز،درك خويشتن و مهارت‌حافظه در كودكان كمك به‌سزايى داشته باشد.
