قضاوت كردن بر رفتار و گفتار ديگران از زشت‌ترين و آزاردهنده‌ترين ناهنجاري‌هاي رفتاري است، اما بيشتر اوقات آگاهانه يا ناآگاهانه مرتكب آن مي‌شويم.
گاهی اوقات افراد به‌طور غیر‌ارادی کارهایی انجام می‌دهند که ممکن است به نظرتان امری خطا و حتی مایه شرمساری باشد. با اینکه عمل آنها ممکن است اشتباه باشد، اما مهم است که تنها به‌خاطر این مسئله در موردشان قضاوت نکنید. مطمئنا آنها خصلت‌های اخلاقی خوبی هم دارند که شما هنوز آنها را ندیده‌اید.
کار راحتی است که بخواهید درباره کسی یا چیزی قضاوت کنید، اما توجه به این نکته حائز اهمیت است که این کار می‌تواند مانع برقراری ارتباطی مطلوب شما با دیگران و امکان تجربه موارد جدید شود؛ هرچند که در اکثر موارد قضاوت در مورد افراد پیرامون می‌تواند به نوعی باعث ایجاد آرامشی زودگذر در شما بشود. خوشبختانه شما می‌توانید با تغییر زاویه دید و روشن‌فکری بیشتر یاد بگیرید که کمتر در مورد دیگران قضاوت کنید.
برانگیختگی شدید و قضاوت کردن باعث می‌شود که پرداختن به توصیف در یک موقعیت دارای تعارض مشکل باشد. قضاوت کردن در مورد شرایط، افراد یا اعمال آنها منجر به این می‌شود که آنها خوب یا بد تلقی شوند.مشکلی که در قضاوت کردن وجود دارد این است که منطق به ما می‌گوید موارد اشتباه باید متوقف شوند و چون موقعیت‌هایی که راجع به آن قضاوت می‌کنیم، موقعیت‌هایی هستند که آنها را دوست نداریم، تمایل ما این است که آنها را متوقف کنیم یا تغییر دهیم اما ممکن است لزوماً هم اشتباه نباشند.
گاهی نیز در مورد خودمان قضاوت می‌کنیم. این‌کار می‌تواند به صورت یک پرگویی مداوم در ذهن و با عدم تأیید همراه باشد که واکنش هیجانی منفی و ناراحتی زیادی را ایجاد می‌کند.
زمانی که قضاوت کردن و پیش داوری در میان زوجین اتفاق می افتد غالبا پای شک و بدبینی و حسادت در میان است. گاهی افکار منفی چنان به سراغ یکی از همسران می‌آید که رفتارهای ساده و معمولی همسرش را قضاوت کرده و برداشت هایی را انجام می دهند که خود می پسندد و یا اشتباهی در گذشته را همواره به خاطر سپرده و هر عملی را که در آن راستا باشد سوء برداشت می کند.
