
فضا چیزی است که ما را احاطه کرده است: اشیاء، عناصر، افراد و غیره. همچنین بخشی از تفکر ما را تشکیل میدهد.به طور کلی ادراک فضایی در دو بخش برسی میشوند. درک محیط و ارتباط ما با آن و درک روابط بین دو شی.ضعف و اختلال در ادراک فضایی موجب اختلال تمرکز و درک ما از رابطه میان بدن ما با محیط میشود.
ما به ادراک فضایی برای سازماندهی جعبهها، کتابها یا اشیا در قفسهها، چمدان و… نیاز داریم.
ما به طور ذهنی ترکیب احتمالی موقعیتها را ارزیابی کرده و یکی از آنها را انتخاب میکنیم و یا هنگامی که ما باید مسیر خاصی را انتخاب کنیم، ادراک فضایی بیشترین اهمیت را دارد. بهبود شناخت شکل کلمات و اعداد، بخاطر سپردن آن، جهتیابی، استدلال و تفکر منطقی ،بهبود خواندن و روانخوانی، بهبود یادگیری کلمات، عبارتهایی همچون دورترین، نزدیکترین، بالاترین، پایینترین و…است.
درک فضایی توانایی آگاهی شما از روابط محیط اطراف شماست.هم فرآیندهای بیرونی و هم فرآیندهای درونی.
فرآیندهای بیرونی نمایانگر درک فضایی اطراف از طریق احساسات است و فرآیندهای درونی نمایانگر آگاهی در مورد بدن ما هستند مانند پوزیشن.
هوش فضایی یا دیداری به کودکان مدد میرساند تا در عکسهای محسوس ولی دارای تناقض پدیدههای زیادی را تشخیص دهند. کودکان خردسال توانمندی ثبت کردن و یادآوری روالها را دارند اما تشریح این روالها در قالب واژهها یا از طریق ترسیم طرحها برای آنها دشوار است. تثبیت کردن اشکال فضایی و مرتب کردن معلومات و دادههای متفرق به شکل نقشههای طولانی ، امری است که برای کودکان دشوار میباشد.کودکان قادرند پیش از این که توان مطالعه عبارات را داشته باشند تصاویر کتابها را درک و تفسیر کنند.کودکی که هوش دیداری تعلیم دیدهای دارد پذیرش دیگر حسهای خود را از گذرگاه آن تشریح و تحلیل میکند.از این رو این گونه کودکی قادر است در پیرامون خود یا در حافظهاش امور و پدیدههایی را مشاهده کند یا به اموری توجه داشته باشد که اشخاص دیگر نمیتوانند آن را مشاهده کنند ، یا به راحتی از آن صرف نظر میکنند. به علاوه توانایی ایجاد و ابداع کارهای تازه را با استفاده از شیوههای تصویری دارد.
اگر بخواهیم به طور واضح بیان کنیم، ادراک فضایی ما به طور مداوم مانع برخورد ما به دیوارها، صندلیها، درها و… هنگام راهرفتن میشود. هنگامی که ادراک فضایی را توسعه میدهیم، یک آگاهی فضایی از مکانهایی که در اطراف ما وجود دارد ایجاد میکنیم و برای این کار لازم است که در درک مفاهیمی همچون بالا، پایین، زیر،رو شناخت کافی پیدا کرده باشیم.
به طور خلاصه، ادراک فضایی ، توانایی ارزیابی موقعیت فضایی خود، حرکت در اطراف، تصمیمگیری چندگانه، تجزیه تحلیل موقعیتها، روابط اطراف و ارتباطیست که بدن ما با آن دارد.