تعریف تاب آوری ؟
یکی از عوامل مهم در زندگی مشترک برای هر زوج درک متقابل و تاب آوری در مواجهه با مشکلات و سختی های زندگی است. عدم بر آورده شدن نیازهای اولیه، ناکامی ها، استرس و … از جمله عواملی هستند که شاید، اغلب در زندگی مشترک با آن ها روبرو شده ایم. در این زمان هاست که ظرفیت تاب آوری دست گیر ما خواهد بود.
این ظرفیتِ روانشناختی، به راستی موفقیتِ انسان را در برابر حوادث و اتفاقات و تنش های شدید، تضمین کرده و دستاورد‌های ارزشمندی از تجاربِ سختِ زندگی را توشه راه او قرار می دهد.
نحوه‌ِ استدلال و نگرش فرد تاب آور در مواجهه با مشکلات به گونه ای است که یک موقعیتِ پُرمخاطره را به جای تهدید به یک فرصت تبدیل کرده و با تکیه بر توانمندی ها و استعدادهای درونی، با سازگاری مناسب گام برمی دارد که نهایتاً بهزیستی و شادکامی فرد را به دنبال دارد.
افرادی با تاب آوری بالا توانایی بازگشت به شرایط اولیه را در مدت زمان کوتاهی داشته و با خلاقیت و انعطاف پذیری و سازگاری بالایی که دارند در مقابل مشکلات قرار می گیرند.
هر فردی دارای پتانسیلِ خاصی برای رشد و پرورش تاب آوری است. پنج سطح تاب آوری عبارتند از:
- حفظ ثبات هیجانی، سلامت و بهزیستی
- تمرکز بر بیرون: مهارت های حل مسئله
- تمرکز بر درون: خود درونی قوی
- مهارت تاب آوری خوب
- استعداد خوشبختی
- سطح اول برای حفظ و نگهداری سلامتی و انرژی ضروری است.
- سطح دوم بر چالش هایی که باید با آن ها کنار بیاییم متمرکز است.
- سطح سوم بر ریشه های درون همچون عزت نفس و اعتماد به نفس بالا متمرکز است.
- سطح چهارم شامل نگرش ها و مهارت هایی ست که در افراد تاب آور یافت می شود.
- سطح پنجم توانایی تبدیل بدشانسی ها به خوش شانسی است که به بالاترین سطح تاب آوری برمی گردد.
تاب آوری یک پدیده ذاتی نیست بلکه از طریق تمرین، آموزش، یادگیری و تجربه حاصل می‌شود. پس بی‌شک می‌توانید آن را تقویت کنید و اگر تاب‌آوری خوبی دارید، بهتر است بدانید برای نگه‌داشتن آن در همین سطح یا افزایش آن نیاز به تقویت و تداوم آن دارید.
«آیا در هنگام طوفان، درختان را دیده‌اید، آن‌گاه که به خود می‌پیچند و خم می‌شوند؛
برف‌ها به روي شاخه‌هایشان سنگینی می‌کند تا بدان جا که شاخه‌هایشان درمقابلِ زمین سَر تعظیم فرود می‌آورند
اما به ندرت می‌شکنند، و به محض فروکش کردن طوفان و آب شدن برف‌ها به تدریج استوارتر از گذشته برمی‌خیزند»
